44. พระอาทิตย์ขึ้นข้างบ้านฉัน ส่วนพระจันทร์ขึ้นข้างบ้านคุณ / ปราบต์

44. พระอาทิตย์ขึ้นข้างบ้านฉัน ส่วนพระจันทร์ขึ้นข้างบ้านคุณ / ปราบต์ — เรื่องที่ 4 August 2020

ชื่อเรื่อง – พระอาทิตย์ขึ้นข้างบ้านฉัน ส่วนพระจันทร์ขึ้นข้างบ้านคุณ
ผู้แต่ง – ปราบต์
สำนักพิมพ์ – ปราบต์
จำนวนหน้า 70 หน้า
ราคา 50 บาท
พิมพ์ครั้งที่ 1 สิงหาคม 2563

คำโปรย

รวมเรื่องสั้นชุดนี้มีจุดเริ่มต้นจากกิจกรรมหน้ากากนักเขียน (The Mask Writer) ที่ริเริ่มโดยเพจอุ้มสม ปราปต์เลือกใช้ชื่อ ‘หน้ากากเฟซชิลด์’ และเห็นเป็นโอกาสได้ทดลองงานหลายๆ อย่างที่อยากเขียนมานานแต่ไม่มีโอกาสซะที

ประกอบไปด้วยเรื่องสั้นสี่เรื่องคือ
พระอาทิตย์ขึ้นข้างบ้านฉัน ส่วนพระจันทร์ขึ้นข้างบ้านคุณ
Bad Time Story
สัญญะ-รัก
และ แม่ปลา BOT
แถมท้ายด้วยเรื่องสั้นอีกเรื่องที่เคยเขียนไว้นานแล้ว และเห็นเป็นโอกาสนำมารวมไปด้วยกัน เนื่องจากมีแนวทางแบบทดลองเหมือนกัน คือ จำอวดหน้าเล่ม
. . . . . . . . . . .

‘สาวน้อย คุณร้องเพลงไม่เพราะเอาซะเลย’ คุณเคยบอก, จำได้มั้ย ในวันที่ฝนดาวตกเดินทางผ่านโลกเป็นรอบที่ 2 ในชีวิตของฉัน และมันเป็นรอบที่ 4 ในชีวิตของคุณ

‘ฉันง่วงค่ะ ปกติเสียงของฉันดี และฮิตคีย์กว่านี้’ ฉันโกหก

คุณพยักหน้าเชื่อ, คุณก็โกหก

‘ฉันถ่างตามากๆ เพื่อรอดูดาวหาง มันไม่สวยสักเท่าไหร่เลยนะคะ’

‘ไม่คุ้มค่าเหรอ’

‘ก็พอจะคุ้มอยู่ค่ะ’ เพราะว่าคุณยอมแสดงตัวออกมาให้ฉันเห็นไง

คุณยิ้ม

ค่ะ อย่างที่ฉันคิดเลยว่าคุณจะยิ้มอย่างนี้

เหมือนเม้มปาก ยกริมฝีปากขึ้นมาทั้งแนว กึ่งๆ กลั้นขำ ดวงตาของคุณก็ขำ ดวงตาสีน้ำตาลแดง

‘ทำไมรู้ว่าฉันโกหกคะ’

คุณดึงสายตากลับจากฟ้าไกล สบตาฉัน

ไม่มีคำถามอยู่ในนั้น เพราะคุณรู้คำตอบแต่ต้น

แต่ฉันก็บอก — เห็นมั้ยคะ กับคุณ ฉันพูดมากกว่าใคร — ‘ที่ว่าฉันร้องเพลงไม่เพราะเป็นกิจวัตร’

นั่นคุณก็รู้ว่าฉันรู้คำตอบเช่นกัน

มันทำให้คุณรู้อีกด้วย ว่าฉันแค่หาเรื่องชวนคุยเท่านั้น, แค่กับคุณ เพราะฉันไม่เคยชวนใคร คุณก็เลยยกขึ้นทั้งแนวปากอีกครั้ง แล้วนั่งลงจากท่ายองๆ ซึ่งอาศัยวางแขนยาวๆ ทั้งสองข้างบนเข่าชันแหลม ทอดขาจากขอบหลังคาลงไปแค่ข้างหนึ่ง แต่อีกข้างยังชันอยู่ และแขนก็ยังวางอยู่แบบเดิม เพียงแต่เอามือสองข้างประสานกัน

รีวิวหลังอ่าน

เล่มนี้เป็นรวมเรื่องสั้นของหน้ากากเฟซชิลด์ จากกิจกรรม “หน้ากากนักเขียน” ที่จัดโดยเพจอุ้มสม โดยหน้ากากนี้ก็คือนักเขียนนามปากกา “ปราบต์” ที่เราได้ยินชื่อมานาน แต่ไม่เคยอ่านผลงานเลย แถมตอนอ่านเรื่องสั้นชื่อเดียวกับชื่อเล่มนี้ ก็ยังไปคิดว่าเป็นอสิตาเขียนซะงั้น

สำนวนภาษาดีงาม และเชื่อว่าทดลองเขียนแนวใหม่ที่ไม่เคยเขียนจริงๆ ถึงแม้เราจะไม่เคยอ่านผลงานของ “ปราบต์” มาก่อนเลยก็ตาม เพราะเขาทำให้หลายๆ คนที่ติดตามผลงานเขา ก็ยังเดาไม่ได้ว่าใครอยู่ภายใต้หน้ากากนี้

เรื่องสั้นแต่ละเรื่องอ่านแล้วจะมึนๆ งงๆ ในระดับที่มากพอควร แฮ่ๆ แบบเข้าใจสักประมาณ 60% ของเรื่อง แต่สำนวนภาษาดีจริงๆ เรื่องแรกกับเรื่องที่สองจะมีจุดที่เชื่อมโยงกันอยู่ เพราะเอ่ยถึงตัวละครชุดเดียวกันแหละนะ ส่วนอีกสามเรื่องที่เหลือไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันเลย

ชอบเรื่องแม่ปลา BOT เป็นการเล่ากลอนเรื่อง “ปลาบู่ทอง” ในยุคปัจจุบันได้สนุกสนานมาก แบบเข้ากับเทคโนโลยีสมัยใหม่ มีทั้งไวรัส มีทั้ง AI มั้งนะ ถ้าเข้าใจไม่ผิด แล้วก็อีกสารพัดสิ่งที่อ่านแล้วรู้สึกสนุกจริงๆ

ส่วนเรื่องสุดท้ายอ่านแล้วงงที่สุด ฮ่าๆ ไม่เข้าใจอะไรสักเท่าไรเลย อ่านจบอยากได้คนช่วยอธิบายด้วยซ้ำว่าคืออะไรยังไง ฉันเข้าใจอะไรตรงกับสิ่งที่คนเขียนต้องการจะสื่อบ้างไหมนะ

รวมๆ แล้วอ่านเพลินๆ ดีค่ะ เพราะสำนวนภาษาดีงาม แม้เรื่องราวจะเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างก็ตาม และเราคิดว่าถือว่าประสบความสำเร็จในการทดลองเขียนแนวใหม่จริงๆ นะคะ เพราะทำให้หลายๆ คนที่ติดตาม ไม่สามารถคาดเดาได้ว่าเป็นสำนวนการเขียนของนักเขียนคนนี้เลยค่ะ จากการได้อ่านเล่มนี้ ก็ทำให้เราอยากอ่านผลงานเรื่องอื่นๆ ของปราบต์ค่ะ

เกือบลืมไป เราได้อีบุ๊กนี้จากกิจกรรมที่กรรมการของกิจกรรม “หน้ากากนักเขียน” แจกโค้ดอีบุ๊กค่ะ โดยได้มาจากคุณมนตร์ มนตรา ขอบคุณมากๆ อีกครั้งค่ะ

[สปอยล์]

– คุณที่รัก
เป็นเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่ง บรรยายถึงผู้หญิงอีกคนที่เป็นคนละเผ่าพันธุ์ อาจจะเป็นแวมไพร์มั้งนะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่คนเล่าชอบนั่งบนหลังคา ก็จบเรื่องไปว่าเต็มใจที่จะไปอยู่ด้วย

– Bad Time Story
เล่าในมุมมองของแม่ที่บ่นเรื่องลูกและสามี เล่าให้หมอฟัง แล้วต่อมาพ่อก็บ่นเรื่องภรรยาให้หมอฟัง และบอกว่าธุรกิจมีปัญหา น่าจะมีคนเล่นของใส่ไรงี้ แบบมีทำงานดีๆ ป่วย แล้วพอจะให้ออก ก็หายป่วยเฉยเลย

แล้วพอกลับมาบ้านก็ทะเลาะกับภรรเมีย ลูกก็บอกนะว่าหนูชอบผู้หญิง ก็ไม่มีใครฟัง มัวแต่ทะเลาะ จนลูกหนีออกไปเลย แบบไม่สนใจอะไรแล้ว ภรรเมียด่าสามีไงว่า ทำงานอะไรทำไมไม่เคยมีเงินตกถึงที่บ้านเลยไรงี้

– สัญญะ-รัก
เล่าเรื่องของคนโบราณคนหนึ่ง มาเจอกับหญิงสาวสมัยใหม่คนหนึ่ง ที่น่าจะทะลุมิติมาเพราะการทำเครื่องมือส่งข้ามเวลาสักอย่างแหละนะ หญิงสาวก็รู้ตัวว่าฉันรักรุ่นพี่สักทีแหละ (ชื่อที่แปลว่าชานะ คือมีมิลค์ที ไอซ์ที อะไรประมาณนี้) แล้วเด็กสาวก็พบว่า กลับไปเวลาเดิมได้เมื่อไร ฉันจะพูดออกไปเองเลยว่าชอบพี่นะจ๊ะ

– แม่ปลา BOT
เล่าเป็นกลอน เรื่องราวของอ้าย เอื้อย ขนิษฐา ขนิษฐี พ่อ โดยเป็นยุคปัจจุบัน ที่ขนิษฐีทำร้ายขนิษฐา แม้ว่าจะเป็นเอไอแล้วก็ตาม จนเอื้อยต้องหาทางช่วยแม่ ด้วยการให้เพื่อนช่วยอีกที แต่มาพบทีหลังว่าคนที่ช่วยแม่ที่โดนโจมตีอีกครั้งก็คือพ่อ พ่อที่เธอเข้าใจมาตลอดว่าฆ่าแม่ ก็เลยเข้าใจกับพ่อสักที และกลับมาอยู่ด้วยกันพ่อลูก โดยแม่ก็เป็นเอไอต่อไปแหละมั้ง เราก็งงๆ ฮ่าๆ ส่วนอ้ายก็บ่นแม่ตัวเองว่าทำหนูขายหน้า ไม่ได้สนใจหรอกว่าแม่ทำอะไรไม่ดี สนแค่ว่าฉันขายหน้า

– จำอวดหน้าเล่ม
เหมือนเป็นเรื่องเล่าของชายสองคน คนหนึ่งชื่อพันปกมั้ง อีกคนชื่อสรวิศอะไรสักอย่าง จำไม่ได้ คนชื่อพันปกมักจะอิจฉาชีวิตของสรวิศ ที่ทำทีท่าเหมือนจะมีความสัมพันธ์ในเฟซกับคนชื่อเหนิง ซึ่งพอหลังจากสองคนนี้คุยกัน ส.ก็คบกับเหนิงโดยประกาศในเฟซ แต่จบเรื่องประมาณว่าเหนิงก็คือผู้ชายมั้งนะ

พันปกเคยคบกับหนูนา แต่เพราะพยายามหาทางทำให้ตัวเองประสบความสำเร็จ มุ่งเน้นเขียนงานจนอารมณ์ฉุนเฉียว หนูนาเลยเลิกกับเขา และเหมือนทำท่าจะไปหาส. ก็เป็นเรื่องที่อ่านแล้วงงๆ มีภาพสเตตัสเฟซบุ๊คของสองตัวละครหลักประกอบแหละนะ

Bingo: https://www.facebook.com/groups/booksbingo/permalink/769534387176917/
GoodReads: https://www.goodreads.com/review/show/3495534287

Start 15.58 น. Wed 26 Aug 2020
End 16.57 น. Wed 26 Aug 2020
Review Date 19.55 น. Wed 26 Aug 2020